سی‌ام آبان سال گذشته (3ماه مانده به انتخابات مجلس هشتم) مجلس به‌دلیل نداشتن نصاب با 45 دقیقه تاخیر شروع شد و یک ساعت زودتر به کار خود پایان داد.
این روند رفته رفته در مجلس هفتم به عادتی تبدیل شد که حتی اعلام چندین باره اسامی غایبان از طریق رسانه‌ها و تریبون مجلس هم نتوانست درمانش باشد. غبیت نمایندگان و بالطبع خارج‌شدن مجلس از نصاب که غلامعلی حداد عادل از آن به‌عنوان یک بیماری یاد می‌کند به جلسات سال جدید هم رسوخ کرد.
به‌طوری که این بحث در تمام جلسات علنی سال جدید هم مطرح شد و بالاخره غیبت‌های مکرر نمایندگان منجر به‌آن شد تا جلسه علنی روز چهارشنبه 28 فروردین، تشکیل نشده، تعطیل شود.
با استمرار غیبت‌های نمایندگان ملت به‌نظر می‌رسد برخی از نمایندگان مجلس هفتم با مشخص شدن نتیجه انتخابات مجلس هشتم انگیزه خود را برای حضوردر جلسات از دست داده ودر سال جدید در جلساتی که تا کنون تشکیل شده شرکت نکرده و همه جلسات با مشکل عدد و رسمی شدن روبه‌رو بوده یا اصلا تشکیل نشده‌اند.
به‌نظر می‌رسد انگیزه ۲ گروه از نمایندگان برای شرکت نکردن در جلسات قوی‌تر از بقیه است، یکی کسانی که به هر دلیلی اعم از رد صلاحیت، نامزدنشدن یا رای نیاوردن از دور نمایندگی مجلس هشتم خارج شده و حداکثر تا هفتم خردادماه نماینده‌اند و گروه دوم کسانی هستند که سرنوشت نمایندگی‌شان به دور دوم رقابت‌ها کشیده شده و این روزها در پی تبلیغات انتخاباتی و آماده شدن برای شرکت در رقابت سخت‌تری هستند تا بتوانند وارد مجلس هشتم شوند و لذا فرصت حضور درجلسات را ندارند.
با برگزاری انتخابات مجلس هشتم نزدیک به دو سوم نمایندگان فعلی مجلس موفق نشدند دوره نمایندگی خود را طولانی‌تر کرده و به مجلس هشتم راه یابند.
شاید این عده از آنجا که دیده‌اند مجلس هفتم در طول دوره خود در راس امور هم نبوده - موضوعی که بارها مورد اعتراف و اعتراض برخی از نمایندگان این مجلس قرار گرفت- دیگر حضورشان را درجلسات بی‌فایده ارزیابی کرده و درآن شرکت نمی‌کنند.
رایزنی‌ها برای هیات رئیسه
اما در کنار مشکل تشکیل جلسات علنی، رایزنی‌ها برای هیات رئیسه مجلس هشتم نیز فکر نمایندگان را به‌خود مشغول کرده است. همگان می‌دانند که مطرح‌ترین نامزدهای ریاست مجلس، غلامعلی حداد عادل و علی لاریجانی هستند که رقابت خود را از پیش ازانتخابات مجلس عملا آغازکردند.
یعنی از همان جایی که لاریجانی از نامزدی تهران منصرف شده و به قم رفت و درعوض حداد عادل سر فهرست جبهه متحد اصولگرایان شد. جبهه متحد اصولگرایان که مرکب از هواداران دولت احمدی‌نژاد و اصولگرایان سنتی است نمی‌توانستند لاریجانی را به‌دلیل اختلافاتی که با رئیس‌جمهوری برسرمواضع هسته‌ای پیدا کرد و منجر به استعفای وی از دبیری شورای‌عالی امنیت ملی شد در فهرست خود قرار دهند چه رسد به اینکه او را در صدر فهرستشان قرار دهند.
رفتن لاریجانی به قم و ماندن حداد عادل در تهران امتیازی به نفع حداد عادل بود چرا که تاکنون روسای مجالس شورای اسلامی همگی از میان نمایندگان تهران انتخاب شده‌اند.
حضور رئیس فعلی مجلس شورای اسلامی در تهران نشان می‌داد که وی از پشتیبانی بیشتری در مراکز قدرت برخوردار است اما لاریجانی هم با پشتوانه 2 تشکل روحانی (جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و برخی مراجع) به قم رفت و با رای بالایی انتخاب شد.
پس از پایان انتخابات، رقابت بر سرکرسی ریاست مجلس شتاب بیشتری گرفت و بازهم این حدادعادل بود که امتیاز بهتری نسبت به لاریجانی داشت. او به‌عنوان رئیس مجلس هفتم از منتخبین مجلس هشتم دعوت کرد که در میهمانی معارفه او شرکت کنند این اقدام از سوی محافل سیاسی به تبلیغات زود هنگام وی برای ریاست مجلس تعبیر شد هر چند که خود او این تعبیر را تکذیب کرد اما دیدار بعدی او با جامعه وعاظ و مبلغان تهران بر این تعبیر صحه گذاشت که حداد به‌دنبال کسب نظر موافق روحانیون نیز هست.
حاضر نشدن لاریجانی در میهمانی حداد عادل گمانه زنی‌ها درشروع زودهنگام رقابتهای انتخاباتی هیات رئیسه مجلس را تقویت کرد. غیبت لاریجانی دراین جلسه اگرچه به بهانه دیدار با روحانیون قم اعلام شداما کسی این دلیل را نپذیرفت و نیامدن لاریجانی به موضع محکم او برای رقابت با حداد عادل تعبیر شد.
حداد عادل به خوبی از ترکیب مجلس هشتم باخبر است و می‌داند بخشی از اصولگرایان که با نام ائتلاف فراگیر وارد انتخابات شدند حامی لاریجانی هستند. احتمال رای دادن اصلاح طلبان و بخشی از نمایندگان مستقل به لاریجانی نیز بیشترازحداد عادل است. این شرایط، کار را برای حداد کمی سخت‌تر می‌کند.
در جلسه‌ای که حداد عادل با منتخبین جدید تشکیل داد بسیاری از آنها آمده بودند در حالی که در برخی خبرها گفته شد که ۸۶ نماینده نیز به دعوت لاریجانی برای تشکیل جلسه مشترک پاسخ مثبت داده‌اند که پس از تکذیب برگزاری چنین جلسه‌ای از سوی لاریجانی این گمانه تقویت شد که رقبای لاریجانی با پخش این خبر قصد داشته‌اند چنین القا کنند که پایگاه لاریجانی در میان نمایندگان جدید ضعیف‌تر از حداد عادل است.
حضور پرتعداد و یا کم تعداد نمایندگان درجلساتی که قبل از تشکیل مجلس هشتم و تعیین تکلیف اعتبارنامه‌ها برگزارمی شود حاوی هیچ نکته‌ای نیست مگر اینکه گفته شود نمایندگان جدید برای آشنایی با شرایط جدیدی که درآن قرار گرفته‌اند و پاسخ به کنجکاوی‌های خود دراین جلسات شرکت می‌کنند و این شرکت لزوما به معنای پذیرش ریاست این یا آن بر مجلس نیست.
ظاهرا دراین دوره علاوه بر نمایندگان، روحانیون قم و تهران نیز نقش تعیین‌کننده‌ای درانتخاب ریاست مجلس هشتم پیدا کرده‌اند.اگر این فرضیه صحیح باشد، لاریجانی درموقعیت بهتری نسبت به حداد قراردارد.
اخیرا برخی اعضای شورای مرکزی حزب موتلفه نیز دیداری با آیت‌الله مهدوی‌کنی، دبیر کل جامعه روحانیت مبارز داشته‌اند که ظاهرا برای گرفتن رهنمود راجع به مرحله دوم انتخابات بوده است اما انتقاد مهدوی کنی به رقابت اصولگرایان بر سر ریاست مجلس و اینکه این رقابت‌ها به نفع مجموعه اصولگرایان نیست برخی تحلیلگران را به این جمع بندی رسانده است که اعضای موتلفه هدفشان از این دیدار اطلاع ازنظر بزرگ جامعه روحانیت مبارز درخصوص ریاست مجلس هشتم بوده است.
